Zarys historii Parafii i kościoła w Wójcicach

Zarys historii Parafii i kościoła w Wójcicach

"Poświęcenie (obecnego - x.W.Ch.) kościoła odbyło się 3 sierpnia 1826 r., w dniu urodzin króla Fryderyka Wilhelma III , patrona kościoła. Duchowieństwo, parafianie i wielu gości przeszło z domu parafialnego do głównych drzwi kościoła.
Przed drzwiami inspektor budowlany Wollenhaupt wygłosił przemówienie, a administrator okręgu Grodkowskiego von Ohlen dał księdzu Hauckowi wszystkie klucze w imieniu Patrona. Proboszcz Hauck, za zgodą księcia- biskupa Emanuela von Schimonsky'ego, dokonał uroczystego poświęcenia (błogosławieństwa) zgodnie z rytem kościelnym i w asyście kapłanów Jeneke i Knetsch, odprawił pierwszą uroczystą Mszę św., po której kapucyn ks. Dorotheus Reichel przy ołtarzu św. Katarzyny, współpatronki kościoła, odprawił Mszę św. Ceremonia zakończyła się stosownym kazaniem proboszcza, Te Deum laudamus i udzieleniem św. błogosławieństwa." - z kopii kroniki parafialnej Hertleina odnalezionej w szkole katolickiej

Pierwsze wzmianki o istnieniu Wójcic pochodzą z 1293 roku, a kościół istniał tu od ok. 1300 roku. Kościół od początku był poświęcony św. Andrzejowi Apostołowi i św. Katarzynie.
Wójcice tylko w latach 1477 - 1599 były samodzielną parafią, poza tym były kościołem filialnym Otmuchowa, czasem z samodzielnym wikariuszem. Powodem tego mógł być fakt, że Wójcice posiadały znaczne uposażenie kościoła i to często większe niż Otmuchów.

O starym wójcickim kościele nie mamy wiele informacji.

W protokole wizytacyjnym z 1668 r. czytamy: "Kościół jest z kamienia, na części posiada sklepienie, na części obłożony deskami; dach pokryty jest cegłą.... Kapłan z Otmuchowa odprawia w niedziele i święta Msze. W kościele znajdują się dwa niekonsekrowane ołtarze, celebracja odbywa sie przy ołtarzu przenośnym. Cyborium jest przechowywane po stronie ewangelii w murze, na bardzo pięknym korporale. Chrzcielnica nie jest zamknięta, ale we właściwym miejscu. Jest miedziany, pozłacany kielich, trzy szaty liturgiczne, dwie alby, akcesoria do służby przy ołtarzu i przy kielichu, dwa sztandary i dwoje dzwonków. ... kościół posiada majątek w kwocie 893 talarów... kościół posiada ogród złożony z dóbr dziedzicznych i pola. Proboszcz dysponuje budżetem z przychodów z dwóch gospodarstw i dwóch ogrodów. Z Wójcic otrzymuje dziesięcinę z 42 gospodarstw i tyle samo korczyków zboża co owsa. Z Suszkowic otrzymuje dziesięcinę z 14 i 1/2 gospodarstwa i tyle samo korczyków zboża co owsa. Dla siebie dostaje dwa małdraty mąki i tyle samo owsa, do tego miesięcznie na wydatki i prezenty świąteczne" (w Prusach do 1816 r. 1 małdrat = 12 korców (szefli) = 3 beczki (niem. fass) = 674,1 litrów; po 1816 r. (reforma miar) = 656,0 litrów)

kościół w Wójcicach XVIIIw rys. Fryderyk Bernard Wernher XVIIIw.

Od połowy XVIII w. mieszkańcy Wójcic podnoszą potrzebę budowy nowego kościoła. Niestety środki na jego budowę pochłonęły wojny napoleońskie i późniejsza sekularyzacja. Własnymi siłami parafianie znów zaoszczędzili potrzebne środki. 02 stycznia 1822 roku stary kościół został rozebrany, a budowę nowego rozpoczęto w 1823 roku.

Projekt budowlany sporządził nyski architekt Wollenhaupt. Nadzór budowlany podlegał pochodzącemu z Wójcic otmuchowskiemu mistrzowi budowlanemu Emanuelowi Bőhmowi.

(Z autorstwem projektu jest pewien problem, ponieważ w przewodniku po dziełach Karla Fridricha Schinkla autorstwa Bernharda z 2006 kościół w Wójcicach jest przedstawiony jako zrealizowany projekt tego wybitnego architekta)

Do budowy nowego kościoła zużyto 192 000 cegieł.

"Ten kościół jest pierwszą budowlą, której widok sprawił mi przyjemność podczas mojej podróży na Śląsk" - to opinia wybitnego architekta, artysty i pruskiego ministra budownictwa Karla Fridricha Schinkla

Niestety dziś - zwłaszcza po powojennych "przeróbkach" brak jest śladu po czystości stylu dawnego wójcickiego kościoła.

W 1938 ( dokładnie 01.12.1938) ukończono budowę nowej, obecnej plebanii.

10 lipca 1945 przybyła do Wójcic grupa przesiedleńców z Łopatyna w województwie tarnopolskim. Autochtoni i przyjezdni żyli w jednym domu, nieraz po dwie, trzy rodziny. To co ich łączyło to przede wszystkim jedna wiara, jeden kościół do którego chodzili się modlić.

26 maja 1946 władze wydały nakaz, aby rodzima ludność opuściła te tereny. Mieszkańców odstawiono na stację kolejową do Otmuchowa, skąd wywieziono ich do Niemiec.

3 maja 1946 roku w uroczysty sposób do kościoła w Wójcicach wprowadzono uratowany z Łopatyna łaskami słynący obraz Matki Bożej.

proboszczowie kościoła wójcickiego po 1945 roku:

do 02.1946 - ks. Ginter Keisig

03-06.1946 - ks. Tadeusz Wach

07.1946 - 1957 - ks. Franciszek Byra, http://www.stowarzyszenielopatyn.pl/index.php/parafia-w-lopatynie/125-lopatynscy-ksieza-w-latach-1920-1945?fbclid=IwAR25FG_JDKv0y4aAlDKawc3L_KWLtRQioHGhDlzPbsmqV_JMABiHLSFwwSs

1957 - 1964 - ks. Kazimierz Cieszanowski,

1964 - 1998 - ks. Kazimierz Kwiatkowski,

1998 - 2013 - ks. Józef Gałecki,

2013 - ks. Waldemar Chudala

Dokładniejsze informacje o historii Wójcic: „Wójcice – od przeszłości do teraźniejszości” wyd. przez Stowarzyszenie Rozwoju Wsi Wójcice w 2013 r lub niemieckojęzyczne wydawnictwo „Eichenau. Portret einer Heimat” Andreas Thiel-Quaschigroch